Sean K. Preston (US) Cowpunk - Rock 'n Roll Pallieter Café (23-04-2024) reporter & photo credits: Freddie info band: Sean K Preston info club: Pallieter Café © Rootsville 2024

Het was ondertussen van 2019 geleden dat we Sean K. Preston hier in dit café nog eens aan het werk hadden gezien en in 2022 speelde hij nog op 'Sjock'. Vanavond moesten we daarvoor naar het 'Pallieter Café' in Herselt. De laatste ontmoeting was er eentje met zijn band 'The Loaded Pistols' maar wat daarvan geworden is weten we niet. 'Sean K Preston' solo dan en wat dat zou gaan geven zouden we hier aan de lijve gaan ontdekken onder het mum van een 'Cristal Live Session'.

Afkomstig uit Baltimore heeft deze artiest toch al aardig wat jaren op de teller staan en brengt hij een mix van rauwe country & western, een vleugje blues en bombastische rock 'n roll. Dit overgoten met een sausje van punk komen we zo uit bij 'Cowpunk'. Niet veel veranderd na die paar jaren alleen wat minder haar en nog meer punk attitude maar op zich een vriendelijke en inschikkende muzikant. Er waren wel tamelijk wat geïnteresseerden richting Herselt afgezakt zoals ook een delegatie van het blues 'n roots festival 'Gevarenwinkel', cultuurcafé 'Café De Garde' uit het nabije district en ook wat Preston aanhangers. Zelfs Rootstowner Kurt was eens niet op 'tour'. Over de belichting kunnen we weerom kort zijn...zo maakten we er maar zwart-wit afdrukken van.

Heel wat rock 'n roll kwam uit zijn 'lonely guitar' en met nummers als 'Stan' en 'Only One' was het al goed dat de scheepsherder van deze 'South Side Of Town' niet was afgezakt naar dit etablissement. Alsof hij het wist dat we steeds 'Hungry' zijn naar een dosis blues kregen we zo plots 'Beaby, Please Don't Go'. Van origine een blues traditional welke in 1935 populair zou worden in de versie van 'Big Joe Williams'. Zoals het de gewoonte was in die periode pikten 'Van Morrison' en 'Them' het nummer in 1964 dan maar in en maakten er een enorme hit van.

De rauwe gitaar rifjes, ja dat was even wennen en zo hield Sean K. Preston er in het begin er een hels ritme op na. Tijd dan voor een cool down met een 'Love Song' met als titel I'll Still Believe'. Ook '7AM Hell' is een ballad maar dan naar 'Cowpunk' normen. Heel onverwacht kregen we dan een totale omwenteling van het genre met het brengen van zijn versie Little Willie John's 'Fever' uit 1956. Neeje, neeje niet van Peggy Lee.

Voor zijn fans was dan een breekbaar momentum aangebroken toen hij met een herkenbare intro 'Homeward Bound' kwam te brengen. Mooi was zeker ook de versie van 'Will The Circle Be Unbroken', een Christelijke Hymne die reeds dateert van 1907. Vanavond verlengde Sean K Preston deze klassieker uit met een bruggetje naar 'I'll Fly Away', eveneens een hymne uit 1929 die later in de categorie gospel werd ondergebracht. Waar 'Cowpunk' allemaal al niet goed voor is.

Toen Sean K Preston vermelde dat we op deze woensdag er eentje kregen over een zondag wisten de doorwinterde muziekliefhebbers meteen dat er eentje van Kris Kristofferson aan bod zou komen. 'Sunday Morning Comin Down' vind ik persoonlijk een pracht van een nummer maar helaas niet in deze versie, ja Cowpunk zeker! Sean K Preston vond zo ook het moment aangebroken om iets te gaan roken buiten en zonden we wat palaveren over koetjes en kalfjes.

Tijdens het tweede gedeelte paseerden nog nummers als 'Barnburner', 'Money' en 'Red River Valley' maar besloot ik richting mijn hometown te trekken waar ik in de Basiliek nog vlug een kaarsje zou gaan branden omdat deze Sean K Preston volgende keer terug vergezeld zou zijn van 'Los Pistoleros'. CU 'Guitar Man'!